Spor yazarları Corendon Alanyaspor-Beşiktaş maçını değerlendirdi

TURGAY DEMİR – FUTBOLUN PRENSİ
Ligin en çok pas yapan grubu olan Beşiktaş’ın etkisiz alandaki, al gülüm-ver gülüm çeşidinden top yapması rakibi ne kadar yoruyor bilmem lakin bir izleyici olarak beni ziyadesiyle yoruyor. Yanlışsız vakitte, yanlışsız yere koşan oyuncularınız varsa, süratli halde paslaşır, rakibin aklını alırsınız. Şenol Güneş’in birinci dönemindeki Beşiktaş’ı hatırlayanlar ne demek istediğimizi daha yeterli anlayacaktır. Bugünkü Beşiktaş o denli değil, ağır aksak paslaşıyorlar. Kontratakları bile set oyununa çevirip rakip savunmanın yerleşmesi için bekliyorlar adeta.
Rafa Silva dışında hiç kimse yeteri kadar hareketli değil çoklukla oldukları yere meşin yuvarlağın gelmesini bekliyorlar. Alanyaspor ligin endişeli hayal gören gruplarından. Alacağı bir puan dahi çok kıymetli olduğu için huzursuz oynadılar. Bilhassa attıkları golden sonra topu büsbütün rakibe bırakıp geriye yaslandılar. Evet Beşiktaş yavaş paslaşıyordu lakin alanda Rafa Silva diye bir adam vardı. Hakikaten soldan gelen ortada olması gereken yere koşuyu yaptı ve tabelayı eşitledi.
Maç uzunluğu ensesinde iki kişi varken bir an boşluk buldu ve golü attı Rafa… Bu adam bir öteki hoş, bildiğin prens, futbol prensi… Yeni dönemde sağı-solu, önü, arkası daha kaliteli oyuncularla destek edilirse ligin altını üstüne getirir, gol-gole katkı sayısında rakipsiz olur. Beşiktaş üçüncülük tezini güçlü bir halde koruyor.
Bu kıymetli ancak daha değerlisi Semih ve Mustafa başta gençlerin müddet almaları. Mustafa güçlü bir yapıya sahip, bu potansiyeli pahalandırmak kaide. Biraz kendini geliştirirse çok uygun bir forvet olur. Semih zati güzel forvet, yetenekli, çabuk, dün tekrar durumlara girdi, bir de gol attı. Golün sayılıp sayılmaması çok kıymetli değil, Semih o konumda golü yapması, gelecek için çok daha değerlidir. Velhasılkelam, bu çocuklar daha çok mühlet alırsa kazanan Beşiktaş olur diyorum ben.
SİNAN VARDAR – KENDİMİZİ KANDIRMAYALIM!
Eğri oturalım, hakikat konuşalım… İster “maç seçiyorlar” deyin, ister “bu takım yetersiz”… Kimse kimseyi kandırmasın. Şayet bu kadronun iskeleti korunursa, Beşiktaş gelecek dönem da çok büyük bir hayal kırıklığı yaşar! Dün Beşiktaş, hem Avrupa kupalarına iştirak hem de itibar ismine son derece kritik bir maça çıktı. Rakip, düşme sınırının çabucak üzerindeki Alanyaspor. Bir yanda “üçüncülük hedefi”, öteki yanda “ligde kalma savaşı”…
Yani alanda canını dişine takan bir rakip ve ne yazık ki buna karşılık veremeyen bir Beşiktaş vardı. Oyuncular mı yetersiz, motivasyon mu eksik? Beşiktaş uzun bir ortadan sonra savunmada ülkü tandemine kavuştu. Lakin orta alanda Gedson’un ailevi nedenlerle yokluğu, Amir ve Joao Mario’yu baş başa bıraktı. Oyun olarak üstün olmasak da dirençli bir yapı beklerdim fakat ne yazık ki bu da olmadı. Bu kadar kıymetli bir maçta bu kadar isteksiz, tutkusuz, ruhsuz oynayamaz!
Unutmayalım; birebir dakikalarda üçüncülük yarışındaki rakibin, transfer yasağına rağmen ligde fırtına üzere esen Samsunspor, kendi maçında öne geçmişti. Kaç yıl oldu, hâlâ tıpkı sineması izliyoruz! Yıllardır birbirinden berbat Beşiktaş takımlarına tanıklık ediyoruz. Ne yazık ki yıllar evvel yapılan yanlışlı takım planlamaları, hâlâ kulübün yakasını bırakmadı. Gelen teknik adamlar değiştirmeye çalışıyor lakin o enkaz o denli kolay kalkmıyor! Yeni dönem yaklaşırken, artık radikal bir değişim vakti gelmiştir.
Bugünden tezi yok, kollar sıvanmalı. Bu berbat takımın yükünden kurtulup, Beşiktaş formasına layık, çaba eden, terinin son damlasına kadar savaşan, kaliteli lakin karakterli futbolcularla yesyeni bir kadro kurulmalı. Taraftara açık, net iletiler verilmeli. “Yeniden yapılanma” süreci planlı, şeffaf ve kararlı bir formda yürütülmeli. Beşiktaşlılar her şeyin farkında. Bu forma kimseye miras değil, hak edene verilmeli!